วันศุกร์ที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2559

Holding on.. : JinV Chapter 7 -nc-

[BTS Fic] Holding on : JinV - NC Part - Chapter 7




"อ๊ะ!! อื้ออออ!!" ร่างเล็กโดนเหวี่ยงให้ล้มลงกับเตียงกว้าง ก่อนจะโดนคนตัวสูงตามลงมาทาบทับแล้วประกบริมฝีปากลงทันที



ซอกจินกดจูบอย่างรุนแรงจนทำให้ริมฝีปากบางรู้สึกเจ็บจนชาไปหมด มือเรียวยกขึ้นบีบคางมนบังคับให้เปิดปากรับลิ้นร้อนของตัวเองเข้าไป เรียวลิ้นกระหวัดชิมน้ำหวานใสในโพรงปากสวยอย่างทั่วถึง มือหนาข้างที่ยังว่างรวบข้อมือบางทั้งคู่ไว้แล้วออกแรงกดให้จมลงกับเตียงสีขาว ท่อนล่างของคนใต้ร่างพยายามดิ้นสะบัด หวังให้หลุดออกจากการโดนพันธนาการ จนคนตัวสูงต้องใช้เข่าข้างหนึ่งยกกดทับหน้าขาของอีกคนไว้ เท่ากับว่าตอนนี้ ร่างเล็กแทบจะขยับตัวไม่ได้เลย


ร่างสูงใช้ลิ้นร้อนพัวพันลิ้นเล็กเบาๆก่อนจะถอนจูบออกมายันตัวขึ้นมองคนใต้ร่างเล็กน้อย


"อยู่นิ่งๆสิ เดี๋ยวก็เจ็บตัวหรอก.." ซอกจินก้มลงไปกระซิบใกล้ใบหูขาวก่อนจะกดปลายจมูกลงบนซอกคอหอมใกล้ๆทันที ส่งผลให้อีกคนรีบหดคอหนี "ไม่เอาน่า.. บอกให้อยู่นิ่งๆไง"


"ม.. ม ไม่เอา.. อย่านะ ฮืออ.." แทฮยองเปล่งเสียงอ้อนวอนพร้อมน้ำตาที่ไหลออกมาไม่ขาดสาย "โอ้ยย!" แต่ร่างสูงไม่ได้สนใจ ซอกจินกดจูบลงบนคอบางหนักๆแล้วขบเม้มแรงๆ จนทำให้เกิดรอยสีหวาน มือที่ละออกจากใบหน้าเล็กแล้ว เอื้อมไปเลิกชายเสื้อตัวโคร่งที่เขาเป็นคนให้คนตัวเล็กใส่ขึ้น เผยให้เห็นหน้าท้องแบนราบสมกับเป็นร่างบาง ร่างสูงยังคงทำรอยทิ้งไว้เรื่อยๆในทุกครั้งที่ริมฝีปากลากผ่านผิวเนื้อของคนใต้ร่าง เสื้อที่ถูกเลิกขึ้นสูงจนมากองอยู่ตรงบริเวณคอขาว ซอกจินไม่ลังเลที่จะย้ายริมฝีปากของตัวเองมายังยอดอกสีหวานที่กำลังล่อตาอยู่ตรงหน้าทันที


"อ๊ะ!!" ร่างเล็กสะดุ้งเฮือกกับสัมผัสแปลกใหม่ที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน ความจั๊กจี้บริเวณหน้าอกกับความเสียวซ่านที่เริ่มจะก่อตัว ทำให้ร่างบางเชิดหน้าขึ้นสูงอย่างช่วยไม่ได้


"หึ.." ซอกจินยังคงดูดดุนปรนเปรอหน้าอกบางอยู่อย่างนั้น ทำสลับไปมาทั้งสองข้างเพื่อให้เท่าเทียมจนรู้สึกถึงตุ่มแข็งที่เริ่มจะชูชันตอบสนองต่อลิ้นเรียวของเขา ร่างสูงคลายมือที่กำข้อมือบางไว้ออก ก่อนจะถดตัวลงไปต่ำ แทรกตัวเข้ามาระหว่างขาเรียวหลังจากแยกให้ออกจากกันแล้วมองไปยังใบหน้าสวยที่ตอนนี้กำลังลืมตาหลังเผลอหลับตาพริ้ม แต่คิ้วหนาขมวดเข้าหากันแน่น เมื่อมือทั้งสองข้างเป็นอิสระ แทฮยองก็รีบยกมันขึ้นมาดันหัวของอีกคนออกไป ไม่ให้รู้สึกถึงลมหายใจอุ่นที่เป่ารดหน้าท้องของตัวเอง ซึ่งทำให้เกิดความหวาบหวามอยู่ไม่น้อย


"อ ออกไป.." ราวกับการกระทำของร่างสูงจะสูบเอาแรงของคนตัวเล็กไปด้วย


"เอาอะไรออกไปเหรอ.. ?" ร่างสูงถามยียวน ก่อนจะยื่นมือไปรั้งกางเกงตัวสั้นของคนตัวเล็ก


"ฮึก ม..ไม่" แทฮยองรีบตะปปมือหนาของร่างสูงที่กำลังจะออกแรงดึงเสื้อผ้าส่วนล่างของเขาอยู่ทันที


เพี๊ยะ!


"นายไม่มีทางสู้แรงฉันได้หรอก อย่าขัดขืนดีกว่าน่า.." ซอกจินปัดมือของคนตัวเล็กออกแล้วดึงกางเกงให้หลุดออกจากกายบางอย่างรวดเร็ว



"ไม่! อ๊ะ!!" ร่างเล็กรีบชันขาขึ้นปิดบังอวัยวะภายใต้อาภรณ์ ตามด้วยมือน้อยที่พยายามยกขึ้นปิดอีกชั้น



"อย่า!!" มือหนาปัดมือเล็กออกอีกครั้งก่อนจะลากขาเรียวทั้งสองของให้คร่อมกวมตัวเขาไว้ดังเดิม "ทำให้ฉันพอใจหน่อยสิ เดี๋ยวจะตบรางวัลให้อย่างงามเลย.."


คำพูดนั้นทำให้ร่างบางรู้สึกราวกับโดนตบจนหน้าชา ทำไมถึงได้คิดว่าเขาเห็นแก่เงินขนาดนั้นนะ ที่ทำเมื่อกี้ก็ไม่ได้คิดจะขโมยอะไรของคนอื่นสักหน่อย



"ม ไม่เอา ผะ ผมไม่อยาก..!!" นิ้วเรียวไล้วนอยู่ตรงช่องทางด้านหลังคนตัวเล็กช้าๆ ก่อนจะถูกส่งเข้าไปในโพรงอุ่นอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย ทำให้คนตัวเล็กที่กำลังอ้าปากพูด เสียงหายไปกระทันหันจากอาการเจ็บในรูปแบบใหม่ที่ได้รับ "อ๊ะ!! อ๊ะ!!" ถึงเขาจะเจอเหตุการณ์แบบนี้ที่คนตัวสูงเป็นคนทำบ่อยๆเมื่อก่อน แต่ไม่เคยมีครั้งไหนเลยที่เลยเถิดมาจนถึงขึ้นนี้ และแน่นอนว่าช่องทางด้านหลังของคนตัวเล็กนั้น ไม่เคยมีผู้ใดล่วงล้ำมาก่อน ยกเว้นก็แต่ตอนนี้


"อ่า.. แน่นชะมัด"


"ฮึก ก ฮืออ จ..เจ็บบ เจ็บ อ๊ะ!" ร่างเล็กหวัดร้องเสียงสูงอีกครั้งเมื่อคนตัวโตเพิ่มจำนวนนิ้วเข้ามาในร่างกาย


"ไม่เกร็งนะครับคนดี ผ่อนคลายหน่อย.." ซอกจินพูดเสียงอ่อน สร้างความแปลกใจให้ร่างบางไม่น้อย แต่ก็ต้องสะดุ้งเฮือกอีกครั้งเมื่อนิ้วเรียวที่เสียบค้างไว้อยู่นั้นเริ่มขยับเข้าออก ร่างเล็กบิดเร้า ถดตัวถอยออกจากนิ้วมือนั่น ลำบากมือแกร่งอีกข้างต้องยกขึ้นล็อกสะโพกบางไว้ทันที


"อึก! ไม่เอา.. เจ็บ ฮือออ" แทฮยองยังคงร้องขออยู่อย่างนั้น ถึงแม้ร่างสูงไม่มีท่าทีจะสนใจเลยก็ตาม


ร่างสูงไม่ได้พูดอะไร เพียงปรายตามองใบหน้าที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตานั่น แล้วโน้มตัวลงไปป้อนจูบหวานละมุนให้ร่างบาง จูบโอนโยนแผ่วเบาราวกับกำลังละเลียดชิมขนมหวาน ทำคนตัวเล็กคล้อยตามไม่น้อย ร่างสูงใช้จังหวะนี้จัดการกับเสื้อผ้าที่เริ่มจะรู้สึกเกะกะของตัวเองออก มือหนาดึงรั้งกางเกงทั้งหมดให้ลงไปกองอยู่ตรงหน้าขา เผยให้เห็นสิ่งที่ดีดเด้งขึ้นมาทันทีที่อาภรณ์หลุดพ้นส่วนนั้น ซอกจินยังคงโปรยจูบหวานใบทั่วใบหน้าเล็กนั่น กดจูบแรงๆบนปลายจมูกรั้นเป็นการกลั่นแกล้ง มือหนาจับแกนกายของตนเอง รูดรั้งเล็กน้อยแล้วกดส่วนหัวให้จมหายไปกับรูสวาทของคนใต้ร่างทันที


"อ๊ะ!! โอ้ยยยยย!! เจ็บ! เจ็บ!! ฮึก เจ็บ!!!" ร่างบางสะดุ้งเฮือกทันที่ช่องทางด้านหลังของตัวเองมีสิ่งแปลกปลอมเข้ามา "อื้อออออ!!" ร่างสูงพยายามป้อนจูบให้คนตัวเล็กอีกครั้ง แต่คราวนี้เป็นไปได้ยาก เมื่อร่างบางเอาแต่สายหน้าแล้วใช้มือปัดป่ายไปทั่ว จนคนตัวสูงต้องรวบข้อมือนั่นไว้อีกครั้ง แต่คราวนี้ออกแรงกดไว้ตรงหน้าท้องของคนตัวเล็กเองแล้วกระแทกสะโพกแรงๆ ส่งผลให้ส่วนแข็งขืนหายเข้าไปในตัวคนตัวเล็กทีเดียวมิดด้าม "อึ้กกกก!!"


ร่างบางรู้สึกทั้งจุก ทั้งเจ็บ จนพูดไม่ออก รู้สึกได้ถึงเนื้อของตัวเองที่ฉีกขาด จนเลือดสีสดไหลออกมา ร่างสูงมองเห็นของเหลวสีแดงที่ไหลออกมานั้นแล้วก็รู้สึกเห็นใจ แต่ตอนนี้ จะให้หยุด..มันไม่ได้แล้วจริงๆ


"อึก! อึ้กกก!!" ดวงตาคู่สวยเบิกกว้าง ความรู้สึกเจ็บที่มีอยู่แล้วทวีคูณขึ้นอีกทันทีที่ร่างสูงเริ่มขยับตัว


"อ่า.. ครั้งแรกของนาย.. อืมมม.." ซอกจินครางต่ำอยู่ในลำคออย่างพอใจ ท่อนล่างเคลื่อนไหวอย่างสม่ำเสมอ คงที่แรงกระแทกให้เท่ากันในทุกๆครั้งที่ส่งแกนกายตัวเองเข้าไป


"อึก!! ฮึก มะ ม พ..พอ พอแล้ว ฮึก!"


"ผ่อนคลายหน่อย เกร็งอย่างนี้ ฉันก็เจ็บไปด้วยนะ" ช่องทางหลังที่บีบรัดท่อนเนื้ออุ่นอย่างแรงทำให้รู้สึกเจ็บอยู่ไม่น้อย แต่ความรู้สึกดีที่มีนั้น มันมากกว่า


"ไม่.. ไม่เอา เจ็บ!! เอาออกไป!"


"ไหนบอกมาสิ มาทำอะไรลับๆล่อๆที่ลิ้นชักของฉัน..?" เมื่อร่างเล็กไม่ยอมคลายอาการเกร็ง ร่างสูงจึงต้องเบี่ยงเบนประเด็นความสนใจไปจากคนตัวเล็กแทนโดยที่สะโพกช่วงล่างก็ยังคงทำหน้าที่อย่างไม่มีบกพร่อง


"บะ บอกไปแล้ว.. อึก!!"


"อืมมม.." ร่างสูงเพิ่มแรงกระแทกเข้าไปเล็กน้อย


"พอ.. อ๊ะ!! พอสักที ฮืออ" ร่างสูงไม่สนใจเสียงอ้อนวอนนั่น ทั้งยังเพิ่มแรงส่งแก่นกายตัวเองเข้าไปอีก


"ฉันไม่พอใจกับคำตอบของนาย.." ร่างสูงพูดพร้อมกับเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นอีกนิด ด้วยความรัดแน่นทำให้ความเสียวซ่านยิ่งมีมากขึ้นไปอีก


"อึก! อ๊ะ!! อ๊ะ!!" แรงเสียดสีทางด้านหลังรุนแรงจนแทบจะทนไม่ไหว ร่างเล็กรู้สึกหัวสมองขาวโพลน เริ่มจะหมดแรงพูดตอบโต้คนตรงหน้าเข้าไปทุกที "ห..หา อึก!!"


"ใกล้แล้ว.. อื้มม ใกล้แล้ว" ร่างสูงที่รู้สึกใกล้จะปลดปล่อยพึมพำเบาๆแล้วเร่งทุกอย่างให้รุนแรงขึ้นหวังจะไปแตะสวรรค์ให้เร็วที่สุด โดยไม่ได้สนใจคำตอบที่คนใต้ร่างพูดแผ่วเบาก่อนจะชิงหมดสติไป


"เจ็บขะ ข้อมือ ล.. หายา.. มา..ทา.."



"อาาาา.." ซอกจินครางหวิวหลังส่งตัวเองไปแตะสวรรค์เรียบร้อยแล้ว ฉีดน้ำรักขาวขุ่นของตัวเองเข้าไปในโพรงอุ่นก่อนจะค้างไว้สักพัก แล้วค่อยถอนออก พลางมองไปที่ใบหน้าหวานที่ตอนนี้หมดสติไปแล้ว


เมื่อกี้..?




__________________

 พออ่านได้มั้ยฮะ

กลับไปเม้นให้ด้วยน้าาา จิ้มม!!


http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1452417&chapter=8

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น