วันพฤหัสบดีที่ 14 เมษายน พ.ศ. 2559

Holding on.. : JinV Chapter 10 -nc-

[BTS Fic] Holding on : JinV  - NC Part -  Chapter 10





"คะ คุณซอก.. อื้ออ!!" เสียงเรียกถูกกลืนหายไปทันทีที่คนมีอำนาจใช้มือหนาปิดปากร่างเล็กไว้



"หุบปาก! น่ารำคาญ"




"อื้อออออ" คนใต้ร่างพยายามดิ้นให้หลุดออกจากการควบคุมของอีกคนแต่เป็นไปได้ยากเหลือเกิน





พรึ่บ!!!




เสื้อตัวบางของคนตัวเล็กถูกกระชากให้ออกไปพ้นตัวอย่างรวดเร็ว ตามมาด้วยมือหนาอีกข้างที่ตะปบไปตามขอบกางเกง



"ปล่อยยยย!!" เมื่อแทฮยองออกแรงดิ้นเยอะ ร่างสูงจึงปล่อยมือที่ปิดปากอีกคนไว้แล้วเลื่อนมาล็อกส่วนล่างของร่างบางเอาไว้แทน




ซอกจินใส่มือข้างที่ยังว่างรีบปลดกระดุมแล้วรูดซิบลงหวังให้อาภรณ์ชิ้นนี้หลุดออกไปอย่างที่ใจหวัง




พรึ่บ!!




และแล้วก็สำเร็จ





"ปล่อยผมนะ!" ร่างบางยังคงดีดดิ้นอยู่อย่างนั้น แม้รู้ทั้งรู้ว่าไม่มีทางสู้แรงของอีกคนได้  "อั่กก!!"





"ฉันมีทางเลือกให้สองทาง อยู่นิ่งๆแล้วทำตามที่บอก หรืออยากเจ็บตัวแล้วหมดลมหายใจไปซะ.." ซอกจินกดเสียงต่ำ ผละมืออกจากร่างเล็กที่เหลือแค่กางเกงชั้นในตัวจิ๋วปกปิดร่างกาย แล้วยันตัวขึ้นมารวบคอขาวไว้แทน




"อึก! ปะ ปล่อยย" แทฮยองเปล่งคำพูดอย่างยากลำบาก นิ้วมือหนักกดลงมาทับส่วนที่เป็นทางเดินของลมหายใจพอดิบพอดี




"เลือกมา.." ซอกจินยังคงไม่สนใจ แม้คนใต้ร่างกำลังเหลือกตากว้างเป็นสัญญาณว่าใกล้จะหมดลมแล้วก็ตามที






"อึก! อ.."







"..."






"ปล่อย ผะ ผม.."







"..." มือหนาเพิ่มแรงกดลงไปอีก ร่างเล็กรู้สึกทรมานจนเริ่มจะไม่ไหวแล้ว






"ย ยอม ยอมแล้ว  เฮือกกก!!" ทันทีที่ได้ยินคำตอบที่พอใจ ร่างสูงก็ปล่อยมือจากลำคอนั่นทันที





ร่างบางโก่งตัวหอบหายใจโกยเอาอากาศเข้าปอด น้ำตาแห่งความรู้สึกเจ็บและทรมานค่อยๆไหลซึมออกมาจากหางตาช้าๆ





"นอนลง" เสียงสั่งเสียงเรียบดังขึ้น ร่างเล็กที่ยังหายใจได้ไม่เต็มที่หันกลับไปมอง "นอน.."




สีหน้าและแววตาเอาจริงเมื่อครู่ทำให้รู้ว่าถ้าเขาไม่ทำตาม คงจะได้ลาโลกใบนี้ไปแน่แน่




แทฮยองเอนตัวลงอย่างยากลำบากเพราะมือทั้งสองข้างถูกล็อกไว้ ปิดตาทั้งสองข้างที่พร่ามัวไปด้วยน้ำตาลง ก่อนเสียงคำสั่งต่อไปจะดังขึ้นอีก





"นอนนิ่งๆนะ.." สิ้นเสียงก็รู้สึกถึงลมหายใจอุ่นเป่ารดบนใบหน้า แล้วตามมาด้วยความรู้สึกชื้นบนริมฝีปาก แต่ก็ไม่ได้เปิดตามอง ยังคงข่มตาหลับไว้แบบนั้น




ร่างสูงทาบปากลงบนกลีบปากบาง แตะวนเบาๆก่อนจะค่อยๆแทรกลิ้นเข้าไป แต่ติดที่อีกคนพยายามจะปิดมันไว้แน่น มือหนาเลื่อนขึ้นมาจับคางมนไว้ ยังไม่ทันที่จะได้ออกแรงบีบบังคับ ปากเล็กนั่นก็เผยอออกโดยอัตโนมัต เปิดให้เรียวลิ้นร้อนส่งเข้าไปได้อย่างที่ตั้งใจ ซอกจินเลื่อนมือที่ล็อกคางเล็กไว้มาไล้ไปตามกรอบหน้าของอีกคนแทน





"อื้อออ" เสียงร้องท้วงเมื่ออีกคนครอบครองริมฝีปากของเขานานเกินไป ซอกจินถอนจูบช้าๆ เปลี่ยนเป็นไซร้ใบหน้าตัวเองกับใบหูของอีกคนที่เบี่ยงหน้าหลบเล็กน้อย รสเฝื่อนในปากคนตัวเล็กที่ร่างสูงป้อนจูบลงมา ทำให้เพิ่งรู้ว่าคนบนร่างเขาคงดื่มมาไม่น้อยเลยทีเดียว ซึ่งแบบนี้มันไม่ดีต่อคนตัวเล็กเลยสักนิด  ลมหายใจอุ่นบวกกับกลิ่นแอลกอฮอล์จางๆจากร่างสูงทำเอาร่างเล็กหันหน้าหนีไปทางอื่น แต่ก็ไม่วายโดนมือหนาอีกข้างบังคับให้หันกลับมาอยู่ดี




"อ อ๊ะ!" ซอกจินถดตัวลงต่ำ ย้ายริมฝีปากตัวเอง ใช้ลิ้นแตะลงบนตุ่มหน้าอกสีสวย ทำให้คนที่หลับตาอยู่ร้องขึ้นด้วยความตกใจ ร่างสูงไล้วนช้าๆก่อนจะแกล้งงับลงไปเบาๆแล้วย้ายไปทำกับอีกข้าง มือที่ถูกล็อกไว้ถูกรวบขึ้นเหนือหัวเพื่อให้เปิดทางให้เขาครอบครองอะไรอะไรได้ง่ายขึ้น ซอกจินแวะชิมหน้าอกบางอยู่พอสมควรจนเม็ดไตขึ้นแข็งสู้ลิ้น



"ตอบสนองน่ารักเชียว" นิ้วเรียวของมืออีกข้างที่ว่างอยู่ยกขึ้นเขี่ยบริเวณที่เพิ่งเชยชิมมานั่นอย่างหมั่นเขี้ยวในการตอบสนองของร่างเล็ก





"อ อย่า"





ยิ่งว่าเหมือนยิ่งยุ จากปลายนิ้วที่ไล้เขี่ยเบาๆ เป็นขยำนวดคลึงลงไปทั้งฝ่ามือ จนทำให้รู้สึกเจ็บอยู่ไม่น้อย ร่างเล็กบิดเร้าเล็กน้อยจากความเจ็บที่มีความรู้สึกแบบอื่นปะปนมาด้วย




"ให้ช่วยมั้ยคนดี.." ซอกจินลากนิ้วร้อนตั้งแต่หน้าอกบางลงมายังขอบชั้นในตัวจิ๋ว ก่อนจะสังเกตุเห็นส่วนที่คับตุงอยู่ในนั้น




"ม ไม่!"





"แน่ใจเหรอ..?" แทฮยองหน้าแดงก่ำ ไม่คิดว่าตัวเองจะมีความรู้สึกอะไรแบบนี้ขึ้นมาได้ เพียงแค่ถูกอีกคนเล้าโลมเพียงนิดหน่อยเท่านั้น "นายไม่ไหวหรอก ให้ฉันช่วยนะ.."




พูดจบนิ้วยาวก็เกี่ยวเอาชั้นในของอีกคน ดึงร่นให้ออกไปพ้นตัว ก่อนสิ่งน่ารักจะชูชันดีดเด้งออกมาทันที




"ไม่เอา! อ๊ะ!!" พูดยังไม่ทันจบ ชิ้นส่วนสุดท้ายที่ใช่ปกปิดร่างกายก็ได้หลุดออกไปเรียบร้อยแล้ว






น่าอาย..






แทฮยองเบนหน้าหนีทันที ไม่อยากจะเห็นสีหน้าของอีกคนยามที่เห็นปฏิกิริยาตอบสนองของเขาโดยที่มีอีกคนเป็นคนทำมันเอง




"อ อะ.." ร่างเล็กครางแผ่วเมื่ออีกคนใช้มือแตะลงบริเวณส่วนนั้น




ซอกจินกำแกนกายที่กำลังชูชันของอีกคนไว้ในมือ ขนาดไม่เล็กไม่ใหญ่ กำลังพอดีมือ ทำให้เขาไม่ลังเลที่จะออกแรงขยับขึ้นลงปรนเปรอให้คนใต้ร่าง จากที่กำลังดีดดิ้นให้หลุดจาดพันธนาการเหลือเพียงการเบนหน้าหนีเล็กน้อยเท่านั้น จังหวะช้าๆ เนิบๆ ทำเอาร่างบางแทบจะขาดใจ อยากให้อีกคนเร่งจังหวะให้อีกนิด แต่ก็ไม่กล้าพอที่จะพูดไป





"ครางสิ.. ร้องออกมา" ร่างสูงมองเห็นอีกคนเม้มปากเน้นแล้วขัดใจ เขาต้องการได้ยินเสียงของคนใต้ร่างตอนนี้





"ม ไม่เอา.." แทฮยองพยายามกลั้นเสียงไว้จนใบหน้าขึ้นสีแดงไปถึงหู ร่างสูงที่เห็นดังนั้นก็เกิดอารมณ์ขึ้นมาทันที





"บอกให้คราง!!" มือหนาหยุดการกระทำทุกอย่างแล้วเลื่อนขึ้นไปบีบใบหน้าเล็กนั่นเต็มแรง






"ไม่"






"แทฮยอง!"









"ย อย่า อย่าทำอะไรผมเลยนะ.."






ท่าทางน่ากลัวแบบนั้นบวกกับฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่จะส่งผลทางด้านอารมณ์รุนแรงให้มีมากขึ้นทำเอาร่างบางกลัวจนต้องพูดขอร้องอ้อนวอน น้ำตาที่เพิ่งแห้งไปไหลออกมาอีกรอบ





"ก็ได้.. ฉันไม่ทำ.." ซอกจินผละตัวออกจากร่างบาง การละออกไปง่ายๆแบบนี้ เป็นเหตุให้อีกคนแปลกใจไม่น้อย ร่างสูงทิ้งตัวลงข้างๆคนตัวเล็กก่อนจะเอื้อมไปหยิบกุญแจมาไขให้แล้วกลับไปทิ้งตัวนอนลงดังเดิม ร่างบางที่เป็นอิสระรีบคว้าผ้าห่มผืนหนาขึ้นมาปิดบังร่างกายทันที







!!!






ซอกจินวาดมือไปหาอีกคนกำลังจะดึงผ้าห่มมาปิดส่วนนั้นของตัวเองไว้ แล้วออกแรงยกคนตัวบางให้ขึ้นมานั่งทับตรงบริเวณหน้าท้องทันที





"ฉันไม่ทำ.. แต่นายต้องทำ.." ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็ว คนตัวเล็กลอยขึ้นมานั่งเปลือยอยู่บนคนตัวโตด้วยท่าทีล่อแหลมบวกกับคำพูดที่แสนน่าอายนั่น "ถอดเสื้อให้ฉัน.." ซอกจินเอ่ยเสียงแผ่ว หากแต่แววตาต่างหากเป็นตัวที่ทำให้รู้ว่าอีกคนห้ามขัดใจเป็นอันขาด






ร่างบางมองใบหน้าคมแล้วเม้มปากแน่น มือเล็กสั่นเล็กน้อยเมื่อยื่นไปปลดกระดุมให้คนตรงหน้า






น่าอาย..





นี่กำลังทำอะไรอยู่.. ร่างกายเปลือยเปล่า กับ กิริยาที่กำลังเปลื้องผ้าของอีกคน.. ต้องเกิดเรื่องแบบนั้นอีกแล้วเหรอ? เกิดเรื่องแบบคืนนั้นอีกแล้วเหรอ?




เพียงแค่คิด น้ำตาก็ไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ ทำไมกันนะ ที่ต้องมาเจอกับสภาพนี้ ทำไมต้องมาเจอกับเหตุการณ์นี้ ทำไมต้องมาเจอกับคนคนนี้..





"ไม่ต้องร้องหรอก น้ำตานายไม่ได้ทำให้ฉันเปลี่ยนใจ" เมื่อเสื้อตัวใหญ่หลุดออกจากร่างด้วยฝีมือคนตัวเล็ก ร่างสูงก็จัดการกับส่วนล่างด้วยตัวเอง เห็นทีถ้าให้อีกคนทำให้ คงจะไม่ทันกับอารมณ์ที่กำลังพลุ่งพล่านอยู่ในร่างกายเขาตอนนี้ เพียงแค่เห็นเรือนร่างอีกคนกับปลายนิ้วบางที่เผลอสัมผัสมาโดนเนื้อหนัง ทำเอาซอกจินแทบจะอดใจไม่ไหว





ทำไมถึงได้ดึงดูดขนาดนี้นะ..





ซอกจินคว้าคนตัวบางให้นอนลงบนตัวเอง อยู่ในท่าที่นอนกอดกันแต่มีร่างบางนอนอยู่บนตัวเขา บังคับใบหน้าเล็กให้อยู่ในระดับที่พอดีแล้วกดศีรษะอีกคนให้แนบริมฝีปากลงมากับปากของตัวเอง มือหนาเลื่อนไปล็อกต้นคอไว้ไม่ให้ถอดหนี มืออีกข้างก็ส่งนิ้วเรียวเข้าไปในโพรงร้อนด้านหลังในขณะที่เจ้าตัวกำลังเผลอ





"อื้อ!!" แทฮยองสะดุ้งออกแรงดิ้นทันทีที่รู้สึกถึงสิ่งแปลกปลอมที่ถูกส่งเข้ามาในช่องทางด้านหลังของตัวเอง ขนาดตัวร่างบางอยู่ด้านบน ยังรู้แรงของอีกคนที่อยู่ด้านล่างไม่ได้เลย




ซอกจินขยับนิ้วเข้าออกช้าๆ ไม่รอให้อีกคนได้ปรับตัว ส่งผลให้มือบางที่เกาะไหล่เขาไว้เผลอจิกเล็บลงไประบายความเจ็บ





"อ๊ะ อา จ เจ็บ.." ริมฝีปากบางหลุดออกจากครอบครองก่อนใบหน้าเล็กจะซบลงตรงไหล่กว้างแล้วเปล่งเสียงครางหวานหู





"อย่าเกร็งสิ ฉันกำลังช่วยนายอยู่นะ จะได้ไม่เจ็บมาก" ซอกจินพูดเสียงอ่อน ให้อีกคนได้ผ่อนคลายลงบ้าง เพราะแรงจิกลงที่ไหล่นั้นส่งผลให้รู้ว่าอีกคนเจ็บอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว





หลังจากร่างบางคลายอาการเกร็งลงบ้างแล้ว ซอกจินก็เริ่มเพิ่มจำนวนนิ้ว แล้วขยับเข้าออกอย่างเดิม ก่อนจะมั่นใจว่าร่างเล็กพร้อมแล้วกับการสอดใส่สิ่งที่ใหญ่กว่าเข้าไป





"แท.. นั่งทับมันลงมา.."





ร่างเล็กปรือตายันตัวขึ้นมองใบหน้าของคนออกคำสั่ง เม้มปากอย่างชั่งใจ รู้ว่ายังไงก็คงต้องเจ็บแน่ๆ แต่อาการรุ่มร้อนที่ยังค้างอยู่เมื่อครู่กับสองร่างที่แนบชิดเปลือยเปล่า ทำให้ร่างบางรู้สึกอยากที่จะปลดปล่อยออกมาเหมือนกัน





"ต แต่มันเจ็บ.." แทฮยองเปล่งเสียงพูดออกไปอย่างกล้ากลัวๆ






"ไม่เป็นไรหรอก ค่อยๆทับมันลงมานะ" น้ำเสียงอ่อนโยนกับแววตาที่เหมือนเป็นการให้กำลังใจ ทำให้มือบางยื่นไปคว้าส่วนกำยำของร่างสูงไว้ มองอย่างชั่งใจอีกครั้งแล้ว ค่อยๆเลื่อนสะโพกตัวเองไปจ่อกับสิ่งนั้น






"อึก!" เพียงแค่ย่อตัวลงไปแค่นิดเดียวให้ส่วนหัวนั่นเข้ามาก็รู้สึกเหมือนตรงนั้นจะฉีกออกจากกันเสียให้ได้ "อ อ๊ะ อึก เจ็บ"






น้ำตาไหลรินลงมาจากหางตาคู่สวย แต่คนตัวเล็กเองก็ยังไม่เลิกที่จะพยายามย่อตัวลงไปกลืนกินสิ่งนั้นเข้าไปในร่างกายไว้ทั้งหมด  ซอกจินมองดูภาพตรงหน้าอย่างพึงพอใจปนสงสารเล็กน้อย เอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาตรงหางตาให้ แล้วคว้ามือเรียวทั้งสองข้างให้ยันหน้าท้องตัวเองไว้เมื่อส่วนแข็งขืนของเขาหายเข้าไปในตัวของแทฮยองจนหมด โดยเป็นฝีมือของคนตัวเล็กเอง






"เก่งมากคนดี.. ทีนี้ขยับช้าๆนะ" ซอกจินกำลังสอนในสิ่งที่ตนต้องการแก่คนตัวเล็ก ซึ่งก็ทำตามอย่างว่าง่าย






"ผม ผมเจ็บฮะ.."







"งั้นอยู่นิ่งๆก่อนก็ได้" ซอกจินพูดเสร็จก็ยันตัวขึ้นไปประทับริมฝีปากลงบนซอกคอขาว ก่อนจะไล้ลงมาทำรอยตรงบริเวณหน้าอก เพื่อเป็นการปลอบประโลมและให้คนตัวเล็กได้มีเวลาปรับตัว ซอกจินค่อยๆเลื่อนมือไปบังคับสะโพกบางให้ขยับขึ้นลงเมื่อคาดว่าอีกคนน่าจะปรับตัวได้แล้ว






"อึก! อ อ๊า.." เสีงหวานเล็ดลอดออกมาอย่างลืมตัว เมื่อมีความรู้สึกเสียวซ่านแผ่เข้ามารอบตัวทันทีที่จะหวังทิ้งตัวลงมาทับร่างสูงแล้วส่วนปลายของสิ่งนั้น ดันเข้าไปลึกถึงจุดกระสันพอดี "อ๊ะ อ๊ะ ค คุณซอกจิน"





"แท อ่า.. แทฮยอง"






เสียงทุ้มครางสลับกับเสียงหวานแข่งกันเรียกชื่อของอีกคนกลบเสียงเนื้อกระทบที่ดังก้องไปทั่วห้องกว้าง






ร่างบางที่ยังคงขยับตัวตามอารมณ์แต่ยังเก้ๆกังๆเพราะยังไม่ชิน แม้ช่องทางที่มีการเสียดสีนั่นจะมีของเหลวสีแดงไหลออกมา คนตัวเล็กก็ไม่ได้สนใจแล้ว อารมณ์ในตอนนี้ทำเอาร่างบางลืมความรู้สึกอย่างอื่นไปชั่วขณะ เว้นแต่ความวาบหวาบที่เกิดขึ้นจากสองร่างกายที่เชื่อมต่อกันเท่านั้น






ความต้องการที่มากขึ้น หมายจะขึ้นไปแตะปลายขอบฟ้าทำให้ซอกจินดันตัวคนตัวเล็กให้เอนนอนลง แล้วยันตัวขึ้นมาอยู่ข้างบน กลายเป็นคนคุมเกมส์แทน






"อะ อ๊ะ อ อ๊ะ อ๊ะ!"







"อืมม.." เสียงครางต่ำในลำคออย่างพอใจ ร่างสูงแยกขาคนใต้ร่างออกเพื่อให้เข้าไปในลึกขึ้น





สะโพกสอบกระแทกผลุบเข้าผลุบออกแรงๆตามอารมณ์ที่พุ่งขึ้นสูง แต่ก็ยังคงไว้ในระดับที่พอดี ไม่ให้แรงจนอีกคนรู้สึกเจ็บมากนัก





"แทแท อ่า.. อืมม" เสียงทุ้มดังในลำคออย่างพอใจ แรงตอดรัดภายในโพรงแคบมีมากขึ้น แรงขัดขืนจากตอนแรกแปรเปลี่ยนเป็นการร่วมมือ ที่ทำให้อุณหภูมิในร่างกายสูงขึ้น เหงื่อไคลไหลชโลมทั้งร่างกาย หากแต่เป็นตัวช่วยเร้าอารมณ์ที่มีให้มากขึ้นไปอีก มือหนาข้างหนึ่งยกขึ้นขยำอกบางเล่น ซึ่งอีกคนก็แอ่นตัวขึ้นรับความหวาบหวามนั้นอย่างรู้งาน






"ค คุณ.. ซ.. คุณจิน.."  ร่างเล็กรู้สึกอารมณ์ในร่างกายสูงขึ้นจนใกล้จะถึงขีดสุด ความต้องการที่จะปลดปล่อยเมื่อร่างสูงกระแทกเข้ามาลึกจนถึงจุดกระสันย้ำๆ ทำเอาร่างเล็กบิดเร้า ร่างกายสั่นคลอนไปตามแรงกระแทกจากร่างสูง






"อืมม.. อ่า.." เหมือนร่างสูงจะรู้ใจ เอื้อมมือไปกำส่วนอ่อนไหวของร่างบางแล้วขยับขึ้นลงให้พอดีกับจังหวะที่กระแทกเข้าออก






"ใกล้แล้ว.. พร้อมกันนะ"









"อ๊ะ อ อ๊ะ คุณจิน อื้อออ!!" ร่างสูงจับขาเรียวให้อ้ากว้างขึ้นอีก ส่งส่วนแข็งขืนกระแทกลงไปย้ำๆในจังหวะรวดเร็วแล้วระยะประชิด โดยที่มือก็ยังปรนเปรอให้ไม่มีตก ส่งผลให้ร่างบางกระตุกเกร็งสองสามครั้งแล้วฉีดน้ำสีขาวขุ่นออกมาเลอะมือเรียวและเปรอะไปตามหน้าท้องแบนราบของตัวเองเล็กน้อย พอดีกับที่อีกคนกระแทกเข้าไปอีกไม่กี่ครั้งก็ฉีดน้ำรักเข้าไปในโพรงอุ่นติดๆ






"อ่าาา.."











_______________________

สุขสันต์วันสงกรานต์จ้า
เม้นไม่ครบไม่เป็นไร เพอร์ลงให้เป็นของขวัญวันปีใหม่ไทยแล้วกันเนอะ


ฝากติดตามกันด้วยนะคะ จุ้ปรีด




ช่องทางการติดต่อ
TW : @Skull__Alien    (มีอันเดอร์สกอร์ 2 ตัวน้ะ)
FB : Skull Alien. หัดเขียนฟิค    (เพจ)

สกรีม : #prepoจินวี

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น