วันอาทิตย์ที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2560

Holding on.. : JinV Chapter 20 -nc-

[BTS Fic] Holding on.. : JinV  - NC Part - Chaper 20


เชื่อไหมว่าตอนนี้ซอกจินเปลืองผ้าอีกคนออกไปหมดแล้ว โดยที่เจ้าตัวไม่ได้ลืมตาขึ้นมารับรู้ชะตากรรมที่ตัวเองกำลังจะเจอเลยสักนิด


"ถ้าตื่นมาแล้วนายไม่ยอม ฉันคงจะเป็นบ้า" ร่างสูงพูด


ตอนนี้อะไรๆของเขามันปวดหนึบไปหมด อยากได้รับการระบายเต็มที แต่ยังไม่ได้ ซอกจินยังต้องอดทนขยายทางให้อีกคนเสียก่อน เพราะว่าห่างหายไปนานแล้ว น้องอาจจะเจ็บได้ 


มือแกร่งจับขาเรียวให้ตั้งขึ้นข้างนึงและต้องพยุงมันไว้อย่างนั้น หากเขาปล่อยมือ มันคงจะร่วงลงไปกองกับที่นอนดังเดิม


ซอกจินเอานิ้วข้างที่ยังว่างยัดใส่ปากตัวเองก่อนทำการอมให้มันชุ่มน้ำลายมากที่สุด หากฝืดไป ร่างเล็กอาจสะดุ้งตื่นขึ้นมาด้วยความเจ็บ เขาถอนมือออกจากปากแล้วเอาไปจ่อตรงจีบช่องทางหลัง สอดนิ้วนึงเข้าไปช้าๆและเบาที่สุด คิ้วเรียวของเจ้าของร่างขมวดแน่นทันที แทฮยองเจ็บ และเขากำลังจะตื่น 


"อ๊ะ!" เสียงครางมาก่อนที่เจ้าตัวจะมีสติครบถ้วนซะอีก


"..." ซอกจินไม่ได้พูดอะไรเมื่อตากลมนั่นลืมขึ้นมาเจอเขา เขาทำเพียงส่งอารมณ์ปราถนาให้อีกคนรับรู้ผ่านทางสายตา


"อา ค คุณซอกจิน ทะ ทำอะไร!?" แทฮยองที่ตื่นเต็มตาแล้วถามเขาเสียงดัง ความเจ็บแล่นริ้วเข้าสู่ประสาทสัมผัสทันที "เจ็บครับ"



"ขอโทษนะ แต่มันไม่ไหวแล้ว" ร่างสูงพูดเสียงพร่า ถอดเสื้อตัวเองออกไปให้พ้นทาง เหลือเพียงกางเกงไว้


"อะ อะไร?" ร่างเล็กถามหน้าตาตื่น 'มัน' ไม่ไหวแล้ว ที่ว่านี้มันคืออะไร?


"จับสิ" ซอกจินยืดตัวขึ้นนิดหน่อยแล้วคว้าเรียวมือข้างดึงมาวางลงตรงเป้ากางเกงที่ตอนนี้พองคับแน่นไปหมด


"อะ มะ ไม่" ราวกับสมองยังสั่งการช้า สิ่งที่อยู่ใต้มือเขามันดุดดันแข็งแกร่งจนหน้ากลัว


"มันต้องการนาย" 


แทฮยองสำรวจร่างกายหลังจากมีสติดี กายบางเปลือยเปล่า นอนทอดกายใต้ร่างอีกคน ขาเรียวข้างนึงยกตั้งชันโดยมีมือหนาหนึ่งข้างพยุงไว้ และมีหนึ่งนิ้วคาอยู่ตรงอวัยวะช่วงล่าง


"ผมเจ็บ.."


"ขอได้ไหม? ขอทำได้ไหม?" ซอกจินว่า


"อ๊ะ มะ ไม่!" นิ้วยาวขยับเข้าไปลึกสุด ร่างเล็กกระตุก


"ทำไมล่ะ?" ปากถามแต่นิ้วก็ยังขยับอยู่อย่างนั้น


"ผม.. อ๊ะ หยุดนะ" ร่างสูงยังคงไม่ถอนนิ้วออกจากช่องทางคับแคบทั้งที่ได้ยินอีกคนปฏิเสธแล้ว "คุณซะ ซอกจิน"


"..." มือบางเลื่อนมากำผ้าปูที่นอนข้างกายแน่นทั้งสองข้างระงับความเจ็บ พยายามหุบขาเข้าหากันแต่เพราะมีกายหนานั่งขัดอยู่ อยากจะลุกผลักอีกคนแต่กลับสบเข้ากับตาคมที่ในตอนนี้สื่อความต้องการออกมาอย่างชัดเจน


"ผม.. อึก" 


"ฉันจะไม่ทำรุนแรง สัญญา" เสียงทรงเสน่ห์ว่า ซึ่งเพียงแค่นี้ก็ทำให้ร่างเล็กใจอ่อนไปเกินครึ่งแล้ว ใช่ แทฮยองยังคงกลัวเรื่องแบบนี้ ตลอดเวลาประสบการณ์ที่เขาเจอมันเลวร้าย ทั้งโดนขืนใจ บังคับ สารพัด มีบ้างที่ถือว่าอีกคนอ่อนโยนแต่แล้วยังไง เขาก็เจ็บตัวอยู่ดี และไม่เคยมีสักครั้งที่อีกคนจะมาขออนุญาติเขาก่อนแบบนี้ 


"..." ปากบางถูกกัดแน่น


"นะ ขอนะแทแท" สิ้นคำร่างเล็กยังคงเงียบ และเพียงไม่นาน แทฮยองหันหน้าหลบสายตานั่นก่อนจะพยักหน้าลงช้าๆอย่างเขินอาย


ไม่รู้สิ ทุกครั้งที่ร่างสูงเรียกเขาด้วยชื่อนี้ มันรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาอย่างน่าประหลาด มันเหมือนสะท้อนความอ่อนโยนออกมาจากตัวคนเรียก ไม่เหมือนกันการเรียกชื่อเต็มที่ดูเหมือนจะติดดุไปหน่อยเลยสักนิด มันฟังดูแล้วไว้ใจได้


"อื้ออ" ร่างบางร้องทันทีที่ซอกจินเพิ่มจำนวนนิ้วเข้ามา แค่นี้มันก็คับเต็มไปหมดแล้ว กายบางเผลอเกร็งตัวอย่างแรง แต่ซอกจินก็ไม่ได้รีบร้อนแม้ตนเองแทบจะทนไม่ไหว เขาไม่อยากให้อีกคนเจ็บไปมากกว่านี้จึงได้แต่อดทนทำการเบิกทางให้สำเร็จ รอจนอีกคนผ่อนคลาย สอดนิ้วเพิ่มเข้าไปจนคาดว่าน่าจะโอเคแล้วถึงค่อยๆถอดนิ้วออกมา


"เจ็บแค่ไหนก็จิกแรงเท่านั้นเลยนะ" มือหนาคว้าเรียวแขนทั้งสองข้างของแทฮยองขึ้นมาเกาะไหล่เขาไว้ ก่อนจะเอื้อมมือไปควักแก่นกายของตัวเองออกมาข้างนอก โดยร่นกางเกงลงไปกองไว้ตรงหน้าขาเท่านั้น


"ดะ เดี๋ยว.." คนใต้ร่างทัก ซอกจินที่กำลังจับขาเล็กให้อ้าออกกว้างต้องชะงักแล้วเงยหน้าขึ้นสบตา "ผมกลัว.."


"ไม่เป็นไรนะ.. ฉันจะไม่รุนแรงกับนาย" ซอกจินพูดย้ำอีกครั้งให้ร่างเล็กไว้ใจ ซึ่งก็ได้คำตอบเป็นการพยักหน้าเบาๆ 


มือหนาจับเอ็นร้อนของตน รูดหนังหุ้มปลายออกแล้วนำไปจ่อช่องทางของอีกคนทันที


"อึก.." ทันทีที่ดันเข้าไปเพียงนิด ร่างบางก็เกร็งทันที


"ใจเย็นหนุ่มน้อย.." เสียงพร่าพูด ใช้นิ้วจิ้มเบาๆตรงหน้าท้องแทฮยองที่เกร็งขึ้นมาจนสังเกตุเห็น กายบางพยายามผ่อนลมหายใจ


"อะ เอาเข้ามาเร็วๆ อ๊า!!" เพราะซอกจินพยายามทำเบาๆ จึงค่อยๆทำ แต่ร่างเล็กคิดว่าถ้าอีกคนช้าๆค่อยดันเข้ามาทีละนิด เขาก็เจ็บนาน จึงเอ่ยปากบอก ซึ่งซอกจินก็กระทุ้งทำตามอย่างว่าง่าย


"อืมม" เสียงครางต่ำดังขึ้นทันทีที่ดันเข้าไปจนสุดในคราวเดียว "เจ็บหรือเปล่า?"


ร่างบางสายหัวระรัว แม้จะตรงข้ามกับความรู้สึกที่แท้จริงก็ตาม ซอกจินแช่ค้างไว้สักพัก ทำไมจะไม่รู้ว่าอีกคนโกหก ขนาดเอาเข้าไปแต่นิดเดียวยังเกร็งซะตัวสั่น นี่มิดลำ จะไม่เจ็บได้ยังไง


"อะ เอาเลย ขะ ขยับเลยฮะ" เชื่อเถอะว่าตอนแรกแทฮยองไม่ได้มีความรู้สึกร่วมด้วยสักนิด


"อืมมม" กายกำยำเริ่มขยับตามคำว่าทันที ดึงตัวออกมาจนเกือบสุดแล้วดันเข้าไปใหม่ ช้าๆเนิบนาบและเต็มไปด้วยความอ่อนโยน แม้ใจจริงอยากจะซอยหนักๆเดี๋ยวนี้เลยก็ตาม 


"อา.." 


จากเนิบนาบ จังหวะก็ถูกเร่งขึ้น มือเล็กที่เผลอจิกไหล่กว้างของอีกคนอย่างแรงไปในตอนแรกค่อยๆผ่อนแรงลงช้าๆ เล็บที่จิกลงไปคาดว่าน่าจะเจ็บพอดู แต่ถึงอย่างนั้นร่างสูงก็ไม่ได้ท้วงบอก ซอกจินคิดว่าอีกคนคงจะเจ็บกว่านี้เยอะ แทฮยองพยายามจะจับยึดไหล่หนาไว้เฉยๆแต่ก็เผลอออกแรงกดไปทุกครั้งที่ซอกจินสอดลึกเข้ามา แขนเรียวจึงเปลี่ยนเป็นโอบคออีกคนไว้แทน


"จะ จูบ จูบหน่อยครับ" ร่างเล็กออกแรงโน้มอีกคนลงมา ซึ่งร่างสูงก็ทำตาม ปากหนาประกบเข้า ออกแรงกดย้ำๆสองสามทีแล้วค่อยๆสอดลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงน้ำหวานของอีกคนที่อ้ารอรับไว้แล้วอย่างเต็มใจ "อ๊าา! คุณซอกจินน.."


ทันทีที่ริมฝีปากหลุดออกจากกัน แทฮยองร้องลั่นทันทีที่ร่างสูงเริ่มซอยเอวใส่เขาด้วยแรงที่ประทุมากขึ้น


"เรียกพี่จิน เรียกฉันว่าพี่จิน.. แทแทอา.." แทฮยองใจกระตุกวูบเมื่ออีกคนให้เรียกตนในสรรพนามที่เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อน 


"พะ พี่จิน อื้อออ พี่จิน" บางปากพร่ำพูดคำพูดใหม่ซ้ำๆ ราวกับหลงไหลเอานักหนา แม้เรียกเอง แต่ฟังดูแล้ว มันแลดูมีความสนิทสนมมากกว่าปกติที่เขาเอาแต่เรียกอีกคนว่า คุณๆ อยู่ตลอดเวลา


"แทแทอา.. ไม่ไหวแล้ว" ว่าจบซอกจินเร่งเดินเครื่องเต็มที่ กระแทกตัวใส่อีกคนเต็มแรง จนร่างเล็กตัวสั่นคลอนไปหมด มือหนาจึงต้องล็อคสะโพกร่างบางไว้แน่น


"อ๊ะ ฮะ พี่จิน อะ อื้อออ" แก่นกายขนาดเหมาะมือถูกเจ้าของมันเอื้อมไปจับแล้วออกแรงรูดรั้ง ซอกจินตาลุกวาวทันที เป็นครั้งแรกที่แทฮยองมีท่าทีแบบนี่ให้เห็น รู้สึกท่อนเอ็นขยายใหญ่ขึ้นกว่าเดิมอีกนิดเพียงเห็นภาพเย้ายวนตรงหน้า 


"แทแท อะ อืมม" ร่างสูงขยับเข้าออกถี่รัวยามเห็นปลายทางอยู่ตรงหน้า เพียงแต่ไม่ทันคนใต้ร่างที่ตอนนี้รูดรั้งของตนเองอย่างแรงจนปลดปล่อยออกมาก่อน


"อ๊าาาา!" แทฮยองกรีดร้องเสียงหลงเมื่อถึงจุดสุดยอด จากการเสร็จสมเมื่อครู่ทำให้ช่องทางเผลอรัดตัวตนอีกคนแน่นเข้าไปอีก ซอกจินตะปปเอวคอดของอีกคนแล้วตะบี้ตะบันซอยถี่ทันที 


"อาาาา" ไม่เกินอึดใจ ร่างสูงกระตุกปลดปล่อยออกมาเต็มโพรงนุ่มของร่างเล็กที่ตอนนี้ยังขมิบรับเขาอยู่ไม่หยุด


"แฮ่กๆ ๆ" อกบางกระเพื่อมขึ้นลง โกยหายใจเข้าปอดอย่างแรง


"ขอบคุณนะ" ซอกตินยืดตัวขึ้นไปจุ้ปขมับบางทั้งๆที่ยังไม่ทันได้ถอนกายออก


"อ๊ะ" แทฮยองสะดุ้งที่อะไรๆที่ยังคาอยู่ในตัวถูกดันเข้ามาลึกอีก


"เอาออกนะ"


"อื้ออ" ร่างเล็กตอบรับ จะเอาออกทำไมต้องมาบอกด้วยล่ะ บ้าๆ


ซอกจินค่อยๆถอดสิ่งนั้นออกมา ก่อนจะจ้องมองคราบน้ำสีขาวขุ่นที่ทยอยไหลออกมาจากรูแคบ


"จะ จ้องอะไรครับ" อีกคนว่าพลางพยายามหนีบขาตัวเองเข้าหากัน แต่ร่างสูงรีบเอามือมาดันไว้เสียก่อน


กิจกรรมครั้งนี้กินเวลาไปไม่ถึง 20 นาที ถือว่ารวดเร็วมากสำหรับร่างสูง ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงหลั่งเร็วขนาดนี้


"ต่อได้หรือเปล่า?" ซอกจินถามตาซื่อ


"เอ๊ะ? ไม่เอาฮะ พอแล้ว" แน่นอนว่าร่างเล็กปฏิเสธทันที


"ไม่ได้เหรอ?"


"ไม่เอาา" แทฮยองว่าแล้วหลบสายตา


"นายไม่ชอบเหรอ?" นิ้วยาวจิ้มลงไปในช่องทางฉ่ำน้ำของอีกคน


"อ๊ะ! เปล่าฮะ.." ร่างเล็กสะดุ้งตัวทันที "พอแล้วนะ"


"ก็ได้" ซอกจินว่าพลางคว้านน้ำที่ค้างอยู่ข้างในออกมาให้หมดจนเปื้อนผ้าปูที่นอนเป็นแอ่งใหญ่


"ไว้กินข้าวแล้วค่อยมาทำนะฮะ"



____________________________
โอ้โห ห่างหาย nc ไปนานมากๆเลย แปลกๆและรวดเร็วไปหน่อยไม่ต้องตกใจ จะพัฒนาให้ดีกว่าเดิมนะคับ ขอบคุณที่ติดตามกันมาจนถึงตอนนี้ ตอนหน้าก็บทส่งท้ายแล้วน้า เก็บพี่จินกะน้องแทไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคับบ



ช่องทางการติดต่อ
TW : skull__alien (มีอันเดอร์สกอร์สองตัวน้ะ)
FB : Skull Alien. หัดเขียนฟิค (เพจ)

สกรีม : #prepoจินวี


วันพฤหัสบดีที่ 14 เมษายน พ.ศ. 2559

Holding on.. : JinV Chapter 10 -nc-

[BTS Fic] Holding on : JinV  - NC Part -  Chapter 10





"คะ คุณซอก.. อื้ออ!!" เสียงเรียกถูกกลืนหายไปทันทีที่คนมีอำนาจใช้มือหนาปิดปากร่างเล็กไว้



"หุบปาก! น่ารำคาญ"




"อื้อออออ" คนใต้ร่างพยายามดิ้นให้หลุดออกจากการควบคุมของอีกคนแต่เป็นไปได้ยากเหลือเกิน





พรึ่บ!!!




เสื้อตัวบางของคนตัวเล็กถูกกระชากให้ออกไปพ้นตัวอย่างรวดเร็ว ตามมาด้วยมือหนาอีกข้างที่ตะปบไปตามขอบกางเกง



"ปล่อยยยย!!" เมื่อแทฮยองออกแรงดิ้นเยอะ ร่างสูงจึงปล่อยมือที่ปิดปากอีกคนไว้แล้วเลื่อนมาล็อกส่วนล่างของร่างบางเอาไว้แทน




ซอกจินใส่มือข้างที่ยังว่างรีบปลดกระดุมแล้วรูดซิบลงหวังให้อาภรณ์ชิ้นนี้หลุดออกไปอย่างที่ใจหวัง




พรึ่บ!!




และแล้วก็สำเร็จ





"ปล่อยผมนะ!" ร่างบางยังคงดีดดิ้นอยู่อย่างนั้น แม้รู้ทั้งรู้ว่าไม่มีทางสู้แรงของอีกคนได้  "อั่กก!!"





"ฉันมีทางเลือกให้สองทาง อยู่นิ่งๆแล้วทำตามที่บอก หรืออยากเจ็บตัวแล้วหมดลมหายใจไปซะ.." ซอกจินกดเสียงต่ำ ผละมืออกจากร่างเล็กที่เหลือแค่กางเกงชั้นในตัวจิ๋วปกปิดร่างกาย แล้วยันตัวขึ้นมารวบคอขาวไว้แทน




"อึก! ปะ ปล่อยย" แทฮยองเปล่งคำพูดอย่างยากลำบาก นิ้วมือหนักกดลงมาทับส่วนที่เป็นทางเดินของลมหายใจพอดิบพอดี




"เลือกมา.." ซอกจินยังคงไม่สนใจ แม้คนใต้ร่างกำลังเหลือกตากว้างเป็นสัญญาณว่าใกล้จะหมดลมแล้วก็ตามที






"อึก! อ.."







"..."






"ปล่อย ผะ ผม.."







"..." มือหนาเพิ่มแรงกดลงไปอีก ร่างเล็กรู้สึกทรมานจนเริ่มจะไม่ไหวแล้ว






"ย ยอม ยอมแล้ว  เฮือกกก!!" ทันทีที่ได้ยินคำตอบที่พอใจ ร่างสูงก็ปล่อยมือจากลำคอนั่นทันที





ร่างบางโก่งตัวหอบหายใจโกยเอาอากาศเข้าปอด น้ำตาแห่งความรู้สึกเจ็บและทรมานค่อยๆไหลซึมออกมาจากหางตาช้าๆ





"นอนลง" เสียงสั่งเสียงเรียบดังขึ้น ร่างเล็กที่ยังหายใจได้ไม่เต็มที่หันกลับไปมอง "นอน.."




สีหน้าและแววตาเอาจริงเมื่อครู่ทำให้รู้ว่าถ้าเขาไม่ทำตาม คงจะได้ลาโลกใบนี้ไปแน่แน่




แทฮยองเอนตัวลงอย่างยากลำบากเพราะมือทั้งสองข้างถูกล็อกไว้ ปิดตาทั้งสองข้างที่พร่ามัวไปด้วยน้ำตาลง ก่อนเสียงคำสั่งต่อไปจะดังขึ้นอีก





"นอนนิ่งๆนะ.." สิ้นเสียงก็รู้สึกถึงลมหายใจอุ่นเป่ารดบนใบหน้า แล้วตามมาด้วยความรู้สึกชื้นบนริมฝีปาก แต่ก็ไม่ได้เปิดตามอง ยังคงข่มตาหลับไว้แบบนั้น




ร่างสูงทาบปากลงบนกลีบปากบาง แตะวนเบาๆก่อนจะค่อยๆแทรกลิ้นเข้าไป แต่ติดที่อีกคนพยายามจะปิดมันไว้แน่น มือหนาเลื่อนขึ้นมาจับคางมนไว้ ยังไม่ทันที่จะได้ออกแรงบีบบังคับ ปากเล็กนั่นก็เผยอออกโดยอัตโนมัต เปิดให้เรียวลิ้นร้อนส่งเข้าไปได้อย่างที่ตั้งใจ ซอกจินเลื่อนมือที่ล็อกคางเล็กไว้มาไล้ไปตามกรอบหน้าของอีกคนแทน





"อื้อออ" เสียงร้องท้วงเมื่ออีกคนครอบครองริมฝีปากของเขานานเกินไป ซอกจินถอนจูบช้าๆ เปลี่ยนเป็นไซร้ใบหน้าตัวเองกับใบหูของอีกคนที่เบี่ยงหน้าหลบเล็กน้อย รสเฝื่อนในปากคนตัวเล็กที่ร่างสูงป้อนจูบลงมา ทำให้เพิ่งรู้ว่าคนบนร่างเขาคงดื่มมาไม่น้อยเลยทีเดียว ซึ่งแบบนี้มันไม่ดีต่อคนตัวเล็กเลยสักนิด  ลมหายใจอุ่นบวกกับกลิ่นแอลกอฮอล์จางๆจากร่างสูงทำเอาร่างเล็กหันหน้าหนีไปทางอื่น แต่ก็ไม่วายโดนมือหนาอีกข้างบังคับให้หันกลับมาอยู่ดี




"อ อ๊ะ!" ซอกจินถดตัวลงต่ำ ย้ายริมฝีปากตัวเอง ใช้ลิ้นแตะลงบนตุ่มหน้าอกสีสวย ทำให้คนที่หลับตาอยู่ร้องขึ้นด้วยความตกใจ ร่างสูงไล้วนช้าๆก่อนจะแกล้งงับลงไปเบาๆแล้วย้ายไปทำกับอีกข้าง มือที่ถูกล็อกไว้ถูกรวบขึ้นเหนือหัวเพื่อให้เปิดทางให้เขาครอบครองอะไรอะไรได้ง่ายขึ้น ซอกจินแวะชิมหน้าอกบางอยู่พอสมควรจนเม็ดไตขึ้นแข็งสู้ลิ้น



"ตอบสนองน่ารักเชียว" นิ้วเรียวของมืออีกข้างที่ว่างอยู่ยกขึ้นเขี่ยบริเวณที่เพิ่งเชยชิมมานั่นอย่างหมั่นเขี้ยวในการตอบสนองของร่างเล็ก





"อ อย่า"





ยิ่งว่าเหมือนยิ่งยุ จากปลายนิ้วที่ไล้เขี่ยเบาๆ เป็นขยำนวดคลึงลงไปทั้งฝ่ามือ จนทำให้รู้สึกเจ็บอยู่ไม่น้อย ร่างเล็กบิดเร้าเล็กน้อยจากความเจ็บที่มีความรู้สึกแบบอื่นปะปนมาด้วย




"ให้ช่วยมั้ยคนดี.." ซอกจินลากนิ้วร้อนตั้งแต่หน้าอกบางลงมายังขอบชั้นในตัวจิ๋ว ก่อนจะสังเกตุเห็นส่วนที่คับตุงอยู่ในนั้น




"ม ไม่!"





"แน่ใจเหรอ..?" แทฮยองหน้าแดงก่ำ ไม่คิดว่าตัวเองจะมีความรู้สึกอะไรแบบนี้ขึ้นมาได้ เพียงแค่ถูกอีกคนเล้าโลมเพียงนิดหน่อยเท่านั้น "นายไม่ไหวหรอก ให้ฉันช่วยนะ.."




พูดจบนิ้วยาวก็เกี่ยวเอาชั้นในของอีกคน ดึงร่นให้ออกไปพ้นตัว ก่อนสิ่งน่ารักจะชูชันดีดเด้งออกมาทันที




"ไม่เอา! อ๊ะ!!" พูดยังไม่ทันจบ ชิ้นส่วนสุดท้ายที่ใช่ปกปิดร่างกายก็ได้หลุดออกไปเรียบร้อยแล้ว






น่าอาย..






แทฮยองเบนหน้าหนีทันที ไม่อยากจะเห็นสีหน้าของอีกคนยามที่เห็นปฏิกิริยาตอบสนองของเขาโดยที่มีอีกคนเป็นคนทำมันเอง




"อ อะ.." ร่างเล็กครางแผ่วเมื่ออีกคนใช้มือแตะลงบริเวณส่วนนั้น




ซอกจินกำแกนกายที่กำลังชูชันของอีกคนไว้ในมือ ขนาดไม่เล็กไม่ใหญ่ กำลังพอดีมือ ทำให้เขาไม่ลังเลที่จะออกแรงขยับขึ้นลงปรนเปรอให้คนใต้ร่าง จากที่กำลังดีดดิ้นให้หลุดจาดพันธนาการเหลือเพียงการเบนหน้าหนีเล็กน้อยเท่านั้น จังหวะช้าๆ เนิบๆ ทำเอาร่างบางแทบจะขาดใจ อยากให้อีกคนเร่งจังหวะให้อีกนิด แต่ก็ไม่กล้าพอที่จะพูดไป





"ครางสิ.. ร้องออกมา" ร่างสูงมองเห็นอีกคนเม้มปากเน้นแล้วขัดใจ เขาต้องการได้ยินเสียงของคนใต้ร่างตอนนี้





"ม ไม่เอา.." แทฮยองพยายามกลั้นเสียงไว้จนใบหน้าขึ้นสีแดงไปถึงหู ร่างสูงที่เห็นดังนั้นก็เกิดอารมณ์ขึ้นมาทันที





"บอกให้คราง!!" มือหนาหยุดการกระทำทุกอย่างแล้วเลื่อนขึ้นไปบีบใบหน้าเล็กนั่นเต็มแรง






"ไม่"






"แทฮยอง!"









"ย อย่า อย่าทำอะไรผมเลยนะ.."






ท่าทางน่ากลัวแบบนั้นบวกกับฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่จะส่งผลทางด้านอารมณ์รุนแรงให้มีมากขึ้นทำเอาร่างบางกลัวจนต้องพูดขอร้องอ้อนวอน น้ำตาที่เพิ่งแห้งไปไหลออกมาอีกรอบ





"ก็ได้.. ฉันไม่ทำ.." ซอกจินผละตัวออกจากร่างบาง การละออกไปง่ายๆแบบนี้ เป็นเหตุให้อีกคนแปลกใจไม่น้อย ร่างสูงทิ้งตัวลงข้างๆคนตัวเล็กก่อนจะเอื้อมไปหยิบกุญแจมาไขให้แล้วกลับไปทิ้งตัวนอนลงดังเดิม ร่างบางที่เป็นอิสระรีบคว้าผ้าห่มผืนหนาขึ้นมาปิดบังร่างกายทันที







!!!






ซอกจินวาดมือไปหาอีกคนกำลังจะดึงผ้าห่มมาปิดส่วนนั้นของตัวเองไว้ แล้วออกแรงยกคนตัวบางให้ขึ้นมานั่งทับตรงบริเวณหน้าท้องทันที





"ฉันไม่ทำ.. แต่นายต้องทำ.." ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็ว คนตัวเล็กลอยขึ้นมานั่งเปลือยอยู่บนคนตัวโตด้วยท่าทีล่อแหลมบวกกับคำพูดที่แสนน่าอายนั่น "ถอดเสื้อให้ฉัน.." ซอกจินเอ่ยเสียงแผ่ว หากแต่แววตาต่างหากเป็นตัวที่ทำให้รู้ว่าอีกคนห้ามขัดใจเป็นอันขาด






ร่างบางมองใบหน้าคมแล้วเม้มปากแน่น มือเล็กสั่นเล็กน้อยเมื่อยื่นไปปลดกระดุมให้คนตรงหน้า






น่าอาย..





นี่กำลังทำอะไรอยู่.. ร่างกายเปลือยเปล่า กับ กิริยาที่กำลังเปลื้องผ้าของอีกคน.. ต้องเกิดเรื่องแบบนั้นอีกแล้วเหรอ? เกิดเรื่องแบบคืนนั้นอีกแล้วเหรอ?




เพียงแค่คิด น้ำตาก็ไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ ทำไมกันนะ ที่ต้องมาเจอกับสภาพนี้ ทำไมต้องมาเจอกับเหตุการณ์นี้ ทำไมต้องมาเจอกับคนคนนี้..





"ไม่ต้องร้องหรอก น้ำตานายไม่ได้ทำให้ฉันเปลี่ยนใจ" เมื่อเสื้อตัวใหญ่หลุดออกจากร่างด้วยฝีมือคนตัวเล็ก ร่างสูงก็จัดการกับส่วนล่างด้วยตัวเอง เห็นทีถ้าให้อีกคนทำให้ คงจะไม่ทันกับอารมณ์ที่กำลังพลุ่งพล่านอยู่ในร่างกายเขาตอนนี้ เพียงแค่เห็นเรือนร่างอีกคนกับปลายนิ้วบางที่เผลอสัมผัสมาโดนเนื้อหนัง ทำเอาซอกจินแทบจะอดใจไม่ไหว





ทำไมถึงได้ดึงดูดขนาดนี้นะ..





ซอกจินคว้าคนตัวบางให้นอนลงบนตัวเอง อยู่ในท่าที่นอนกอดกันแต่มีร่างบางนอนอยู่บนตัวเขา บังคับใบหน้าเล็กให้อยู่ในระดับที่พอดีแล้วกดศีรษะอีกคนให้แนบริมฝีปากลงมากับปากของตัวเอง มือหนาเลื่อนไปล็อกต้นคอไว้ไม่ให้ถอดหนี มืออีกข้างก็ส่งนิ้วเรียวเข้าไปในโพรงร้อนด้านหลังในขณะที่เจ้าตัวกำลังเผลอ





"อื้อ!!" แทฮยองสะดุ้งออกแรงดิ้นทันทีที่รู้สึกถึงสิ่งแปลกปลอมที่ถูกส่งเข้ามาในช่องทางด้านหลังของตัวเอง ขนาดตัวร่างบางอยู่ด้านบน ยังรู้แรงของอีกคนที่อยู่ด้านล่างไม่ได้เลย




ซอกจินขยับนิ้วเข้าออกช้าๆ ไม่รอให้อีกคนได้ปรับตัว ส่งผลให้มือบางที่เกาะไหล่เขาไว้เผลอจิกเล็บลงไประบายความเจ็บ





"อ๊ะ อา จ เจ็บ.." ริมฝีปากบางหลุดออกจากครอบครองก่อนใบหน้าเล็กจะซบลงตรงไหล่กว้างแล้วเปล่งเสียงครางหวานหู





"อย่าเกร็งสิ ฉันกำลังช่วยนายอยู่นะ จะได้ไม่เจ็บมาก" ซอกจินพูดเสียงอ่อน ให้อีกคนได้ผ่อนคลายลงบ้าง เพราะแรงจิกลงที่ไหล่นั้นส่งผลให้รู้ว่าอีกคนเจ็บอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว





หลังจากร่างบางคลายอาการเกร็งลงบ้างแล้ว ซอกจินก็เริ่มเพิ่มจำนวนนิ้ว แล้วขยับเข้าออกอย่างเดิม ก่อนจะมั่นใจว่าร่างเล็กพร้อมแล้วกับการสอดใส่สิ่งที่ใหญ่กว่าเข้าไป





"แท.. นั่งทับมันลงมา.."





ร่างเล็กปรือตายันตัวขึ้นมองใบหน้าของคนออกคำสั่ง เม้มปากอย่างชั่งใจ รู้ว่ายังไงก็คงต้องเจ็บแน่ๆ แต่อาการรุ่มร้อนที่ยังค้างอยู่เมื่อครู่กับสองร่างที่แนบชิดเปลือยเปล่า ทำให้ร่างบางรู้สึกอยากที่จะปลดปล่อยออกมาเหมือนกัน





"ต แต่มันเจ็บ.." แทฮยองเปล่งเสียงพูดออกไปอย่างกล้ากลัวๆ






"ไม่เป็นไรหรอก ค่อยๆทับมันลงมานะ" น้ำเสียงอ่อนโยนกับแววตาที่เหมือนเป็นการให้กำลังใจ ทำให้มือบางยื่นไปคว้าส่วนกำยำของร่างสูงไว้ มองอย่างชั่งใจอีกครั้งแล้ว ค่อยๆเลื่อนสะโพกตัวเองไปจ่อกับสิ่งนั้น






"อึก!" เพียงแค่ย่อตัวลงไปแค่นิดเดียวให้ส่วนหัวนั่นเข้ามาก็รู้สึกเหมือนตรงนั้นจะฉีกออกจากกันเสียให้ได้ "อ อ๊ะ อึก เจ็บ"






น้ำตาไหลรินลงมาจากหางตาคู่สวย แต่คนตัวเล็กเองก็ยังไม่เลิกที่จะพยายามย่อตัวลงไปกลืนกินสิ่งนั้นเข้าไปในร่างกายไว้ทั้งหมด  ซอกจินมองดูภาพตรงหน้าอย่างพึงพอใจปนสงสารเล็กน้อย เอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาตรงหางตาให้ แล้วคว้ามือเรียวทั้งสองข้างให้ยันหน้าท้องตัวเองไว้เมื่อส่วนแข็งขืนของเขาหายเข้าไปในตัวของแทฮยองจนหมด โดยเป็นฝีมือของคนตัวเล็กเอง






"เก่งมากคนดี.. ทีนี้ขยับช้าๆนะ" ซอกจินกำลังสอนในสิ่งที่ตนต้องการแก่คนตัวเล็ก ซึ่งก็ทำตามอย่างว่าง่าย






"ผม ผมเจ็บฮะ.."







"งั้นอยู่นิ่งๆก่อนก็ได้" ซอกจินพูดเสร็จก็ยันตัวขึ้นไปประทับริมฝีปากลงบนซอกคอขาว ก่อนจะไล้ลงมาทำรอยตรงบริเวณหน้าอก เพื่อเป็นการปลอบประโลมและให้คนตัวเล็กได้มีเวลาปรับตัว ซอกจินค่อยๆเลื่อนมือไปบังคับสะโพกบางให้ขยับขึ้นลงเมื่อคาดว่าอีกคนน่าจะปรับตัวได้แล้ว






"อึก! อ อ๊า.." เสีงหวานเล็ดลอดออกมาอย่างลืมตัว เมื่อมีความรู้สึกเสียวซ่านแผ่เข้ามารอบตัวทันทีที่จะหวังทิ้งตัวลงมาทับร่างสูงแล้วส่วนปลายของสิ่งนั้น ดันเข้าไปลึกถึงจุดกระสันพอดี "อ๊ะ อ๊ะ ค คุณซอกจิน"





"แท อ่า.. แทฮยอง"






เสียงทุ้มครางสลับกับเสียงหวานแข่งกันเรียกชื่อของอีกคนกลบเสียงเนื้อกระทบที่ดังก้องไปทั่วห้องกว้าง






ร่างบางที่ยังคงขยับตัวตามอารมณ์แต่ยังเก้ๆกังๆเพราะยังไม่ชิน แม้ช่องทางที่มีการเสียดสีนั่นจะมีของเหลวสีแดงไหลออกมา คนตัวเล็กก็ไม่ได้สนใจแล้ว อารมณ์ในตอนนี้ทำเอาร่างบางลืมความรู้สึกอย่างอื่นไปชั่วขณะ เว้นแต่ความวาบหวาบที่เกิดขึ้นจากสองร่างกายที่เชื่อมต่อกันเท่านั้น






ความต้องการที่มากขึ้น หมายจะขึ้นไปแตะปลายขอบฟ้าทำให้ซอกจินดันตัวคนตัวเล็กให้เอนนอนลง แล้วยันตัวขึ้นมาอยู่ข้างบน กลายเป็นคนคุมเกมส์แทน






"อะ อ๊ะ อ อ๊ะ อ๊ะ!"







"อืมม.." เสียงครางต่ำในลำคออย่างพอใจ ร่างสูงแยกขาคนใต้ร่างออกเพื่อให้เข้าไปในลึกขึ้น





สะโพกสอบกระแทกผลุบเข้าผลุบออกแรงๆตามอารมณ์ที่พุ่งขึ้นสูง แต่ก็ยังคงไว้ในระดับที่พอดี ไม่ให้แรงจนอีกคนรู้สึกเจ็บมากนัก





"แทแท อ่า.. อืมม" เสียงทุ้มดังในลำคออย่างพอใจ แรงตอดรัดภายในโพรงแคบมีมากขึ้น แรงขัดขืนจากตอนแรกแปรเปลี่ยนเป็นการร่วมมือ ที่ทำให้อุณหภูมิในร่างกายสูงขึ้น เหงื่อไคลไหลชโลมทั้งร่างกาย หากแต่เป็นตัวช่วยเร้าอารมณ์ที่มีให้มากขึ้นไปอีก มือหนาข้างหนึ่งยกขึ้นขยำอกบางเล่น ซึ่งอีกคนก็แอ่นตัวขึ้นรับความหวาบหวามนั้นอย่างรู้งาน






"ค คุณ.. ซ.. คุณจิน.."  ร่างเล็กรู้สึกอารมณ์ในร่างกายสูงขึ้นจนใกล้จะถึงขีดสุด ความต้องการที่จะปลดปล่อยเมื่อร่างสูงกระแทกเข้ามาลึกจนถึงจุดกระสันย้ำๆ ทำเอาร่างเล็กบิดเร้า ร่างกายสั่นคลอนไปตามแรงกระแทกจากร่างสูง






"อืมม.. อ่า.." เหมือนร่างสูงจะรู้ใจ เอื้อมมือไปกำส่วนอ่อนไหวของร่างบางแล้วขยับขึ้นลงให้พอดีกับจังหวะที่กระแทกเข้าออก






"ใกล้แล้ว.. พร้อมกันนะ"









"อ๊ะ อ อ๊ะ คุณจิน อื้อออ!!" ร่างสูงจับขาเรียวให้อ้ากว้างขึ้นอีก ส่งส่วนแข็งขืนกระแทกลงไปย้ำๆในจังหวะรวดเร็วแล้วระยะประชิด โดยที่มือก็ยังปรนเปรอให้ไม่มีตก ส่งผลให้ร่างบางกระตุกเกร็งสองสามครั้งแล้วฉีดน้ำสีขาวขุ่นออกมาเลอะมือเรียวและเปรอะไปตามหน้าท้องแบนราบของตัวเองเล็กน้อย พอดีกับที่อีกคนกระแทกเข้าไปอีกไม่กี่ครั้งก็ฉีดน้ำรักเข้าไปในโพรงอุ่นติดๆ






"อ่าาา.."











_______________________

สุขสันต์วันสงกรานต์จ้า
เม้นไม่ครบไม่เป็นไร เพอร์ลงให้เป็นของขวัญวันปีใหม่ไทยแล้วกันเนอะ


ฝากติดตามกันด้วยนะคะ จุ้ปรีด




ช่องทางการติดต่อ
TW : @Skull__Alien    (มีอันเดอร์สกอร์ 2 ตัวน้ะ)
FB : Skull Alien. หัดเขียนฟิค    (เพจ)

สกรีม : #prepoจินวี

วันศุกร์ที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2559

Holding on.. : JinV Chapter 7 -nc-

[BTS Fic] Holding on : JinV - NC Part - Chapter 7




"อ๊ะ!! อื้ออออ!!" ร่างเล็กโดนเหวี่ยงให้ล้มลงกับเตียงกว้าง ก่อนจะโดนคนตัวสูงตามลงมาทาบทับแล้วประกบริมฝีปากลงทันที



ซอกจินกดจูบอย่างรุนแรงจนทำให้ริมฝีปากบางรู้สึกเจ็บจนชาไปหมด มือเรียวยกขึ้นบีบคางมนบังคับให้เปิดปากรับลิ้นร้อนของตัวเองเข้าไป เรียวลิ้นกระหวัดชิมน้ำหวานใสในโพรงปากสวยอย่างทั่วถึง มือหนาข้างที่ยังว่างรวบข้อมือบางทั้งคู่ไว้แล้วออกแรงกดให้จมลงกับเตียงสีขาว ท่อนล่างของคนใต้ร่างพยายามดิ้นสะบัด หวังให้หลุดออกจากการโดนพันธนาการ จนคนตัวสูงต้องใช้เข่าข้างหนึ่งยกกดทับหน้าขาของอีกคนไว้ เท่ากับว่าตอนนี้ ร่างเล็กแทบจะขยับตัวไม่ได้เลย


ร่างสูงใช้ลิ้นร้อนพัวพันลิ้นเล็กเบาๆก่อนจะถอนจูบออกมายันตัวขึ้นมองคนใต้ร่างเล็กน้อย


"อยู่นิ่งๆสิ เดี๋ยวก็เจ็บตัวหรอก.." ซอกจินก้มลงไปกระซิบใกล้ใบหูขาวก่อนจะกดปลายจมูกลงบนซอกคอหอมใกล้ๆทันที ส่งผลให้อีกคนรีบหดคอหนี "ไม่เอาน่า.. บอกให้อยู่นิ่งๆไง"


"ม.. ม ไม่เอา.. อย่านะ ฮืออ.." แทฮยองเปล่งเสียงอ้อนวอนพร้อมน้ำตาที่ไหลออกมาไม่ขาดสาย "โอ้ยย!" แต่ร่างสูงไม่ได้สนใจ ซอกจินกดจูบลงบนคอบางหนักๆแล้วขบเม้มแรงๆ จนทำให้เกิดรอยสีหวาน มือที่ละออกจากใบหน้าเล็กแล้ว เอื้อมไปเลิกชายเสื้อตัวโคร่งที่เขาเป็นคนให้คนตัวเล็กใส่ขึ้น เผยให้เห็นหน้าท้องแบนราบสมกับเป็นร่างบาง ร่างสูงยังคงทำรอยทิ้งไว้เรื่อยๆในทุกครั้งที่ริมฝีปากลากผ่านผิวเนื้อของคนใต้ร่าง เสื้อที่ถูกเลิกขึ้นสูงจนมากองอยู่ตรงบริเวณคอขาว ซอกจินไม่ลังเลที่จะย้ายริมฝีปากของตัวเองมายังยอดอกสีหวานที่กำลังล่อตาอยู่ตรงหน้าทันที


"อ๊ะ!!" ร่างเล็กสะดุ้งเฮือกกับสัมผัสแปลกใหม่ที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน ความจั๊กจี้บริเวณหน้าอกกับความเสียวซ่านที่เริ่มจะก่อตัว ทำให้ร่างบางเชิดหน้าขึ้นสูงอย่างช่วยไม่ได้


"หึ.." ซอกจินยังคงดูดดุนปรนเปรอหน้าอกบางอยู่อย่างนั้น ทำสลับไปมาทั้งสองข้างเพื่อให้เท่าเทียมจนรู้สึกถึงตุ่มแข็งที่เริ่มจะชูชันตอบสนองต่อลิ้นเรียวของเขา ร่างสูงคลายมือที่กำข้อมือบางไว้ออก ก่อนจะถดตัวลงไปต่ำ แทรกตัวเข้ามาระหว่างขาเรียวหลังจากแยกให้ออกจากกันแล้วมองไปยังใบหน้าสวยที่ตอนนี้กำลังลืมตาหลังเผลอหลับตาพริ้ม แต่คิ้วหนาขมวดเข้าหากันแน่น เมื่อมือทั้งสองข้างเป็นอิสระ แทฮยองก็รีบยกมันขึ้นมาดันหัวของอีกคนออกไป ไม่ให้รู้สึกถึงลมหายใจอุ่นที่เป่ารดหน้าท้องของตัวเอง ซึ่งทำให้เกิดความหวาบหวามอยู่ไม่น้อย


"อ ออกไป.." ราวกับการกระทำของร่างสูงจะสูบเอาแรงของคนตัวเล็กไปด้วย


"เอาอะไรออกไปเหรอ.. ?" ร่างสูงถามยียวน ก่อนจะยื่นมือไปรั้งกางเกงตัวสั้นของคนตัวเล็ก


"ฮึก ม..ไม่" แทฮยองรีบตะปปมือหนาของร่างสูงที่กำลังจะออกแรงดึงเสื้อผ้าส่วนล่างของเขาอยู่ทันที


เพี๊ยะ!


"นายไม่มีทางสู้แรงฉันได้หรอก อย่าขัดขืนดีกว่าน่า.." ซอกจินปัดมือของคนตัวเล็กออกแล้วดึงกางเกงให้หลุดออกจากกายบางอย่างรวดเร็ว



"ไม่! อ๊ะ!!" ร่างเล็กรีบชันขาขึ้นปิดบังอวัยวะภายใต้อาภรณ์ ตามด้วยมือน้อยที่พยายามยกขึ้นปิดอีกชั้น



"อย่า!!" มือหนาปัดมือเล็กออกอีกครั้งก่อนจะลากขาเรียวทั้งสองของให้คร่อมกวมตัวเขาไว้ดังเดิม "ทำให้ฉันพอใจหน่อยสิ เดี๋ยวจะตบรางวัลให้อย่างงามเลย.."


คำพูดนั้นทำให้ร่างบางรู้สึกราวกับโดนตบจนหน้าชา ทำไมถึงได้คิดว่าเขาเห็นแก่เงินขนาดนั้นนะ ที่ทำเมื่อกี้ก็ไม่ได้คิดจะขโมยอะไรของคนอื่นสักหน่อย



"ม ไม่เอา ผะ ผมไม่อยาก..!!" นิ้วเรียวไล้วนอยู่ตรงช่องทางด้านหลังคนตัวเล็กช้าๆ ก่อนจะถูกส่งเข้าไปในโพรงอุ่นอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย ทำให้คนตัวเล็กที่กำลังอ้าปากพูด เสียงหายไปกระทันหันจากอาการเจ็บในรูปแบบใหม่ที่ได้รับ "อ๊ะ!! อ๊ะ!!" ถึงเขาจะเจอเหตุการณ์แบบนี้ที่คนตัวสูงเป็นคนทำบ่อยๆเมื่อก่อน แต่ไม่เคยมีครั้งไหนเลยที่เลยเถิดมาจนถึงขึ้นนี้ และแน่นอนว่าช่องทางด้านหลังของคนตัวเล็กนั้น ไม่เคยมีผู้ใดล่วงล้ำมาก่อน ยกเว้นก็แต่ตอนนี้


"อ่า.. แน่นชะมัด"


"ฮึก ก ฮืออ จ..เจ็บบ เจ็บ อ๊ะ!" ร่างเล็กหวัดร้องเสียงสูงอีกครั้งเมื่อคนตัวโตเพิ่มจำนวนนิ้วเข้ามาในร่างกาย


"ไม่เกร็งนะครับคนดี ผ่อนคลายหน่อย.." ซอกจินพูดเสียงอ่อน สร้างความแปลกใจให้ร่างบางไม่น้อย แต่ก็ต้องสะดุ้งเฮือกอีกครั้งเมื่อนิ้วเรียวที่เสียบค้างไว้อยู่นั้นเริ่มขยับเข้าออก ร่างเล็กบิดเร้า ถดตัวถอยออกจากนิ้วมือนั่น ลำบากมือแกร่งอีกข้างต้องยกขึ้นล็อกสะโพกบางไว้ทันที


"อึก! ไม่เอา.. เจ็บ ฮือออ" แทฮยองยังคงร้องขออยู่อย่างนั้น ถึงแม้ร่างสูงไม่มีท่าทีจะสนใจเลยก็ตาม


ร่างสูงไม่ได้พูดอะไร เพียงปรายตามองใบหน้าที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตานั่น แล้วโน้มตัวลงไปป้อนจูบหวานละมุนให้ร่างบาง จูบโอนโยนแผ่วเบาราวกับกำลังละเลียดชิมขนมหวาน ทำคนตัวเล็กคล้อยตามไม่น้อย ร่างสูงใช้จังหวะนี้จัดการกับเสื้อผ้าที่เริ่มจะรู้สึกเกะกะของตัวเองออก มือหนาดึงรั้งกางเกงทั้งหมดให้ลงไปกองอยู่ตรงหน้าขา เผยให้เห็นสิ่งที่ดีดเด้งขึ้นมาทันทีที่อาภรณ์หลุดพ้นส่วนนั้น ซอกจินยังคงโปรยจูบหวานใบทั่วใบหน้าเล็กนั่น กดจูบแรงๆบนปลายจมูกรั้นเป็นการกลั่นแกล้ง มือหนาจับแกนกายของตนเอง รูดรั้งเล็กน้อยแล้วกดส่วนหัวให้จมหายไปกับรูสวาทของคนใต้ร่างทันที


"อ๊ะ!! โอ้ยยยยย!! เจ็บ! เจ็บ!! ฮึก เจ็บ!!!" ร่างบางสะดุ้งเฮือกทันที่ช่องทางด้านหลังของตัวเองมีสิ่งแปลกปลอมเข้ามา "อื้อออออ!!" ร่างสูงพยายามป้อนจูบให้คนตัวเล็กอีกครั้ง แต่คราวนี้เป็นไปได้ยาก เมื่อร่างบางเอาแต่สายหน้าแล้วใช้มือปัดป่ายไปทั่ว จนคนตัวสูงต้องรวบข้อมือนั่นไว้อีกครั้ง แต่คราวนี้ออกแรงกดไว้ตรงหน้าท้องของคนตัวเล็กเองแล้วกระแทกสะโพกแรงๆ ส่งผลให้ส่วนแข็งขืนหายเข้าไปในตัวคนตัวเล็กทีเดียวมิดด้าม "อึ้กกกก!!"


ร่างบางรู้สึกทั้งจุก ทั้งเจ็บ จนพูดไม่ออก รู้สึกได้ถึงเนื้อของตัวเองที่ฉีกขาด จนเลือดสีสดไหลออกมา ร่างสูงมองเห็นของเหลวสีแดงที่ไหลออกมานั้นแล้วก็รู้สึกเห็นใจ แต่ตอนนี้ จะให้หยุด..มันไม่ได้แล้วจริงๆ


"อึก! อึ้กกก!!" ดวงตาคู่สวยเบิกกว้าง ความรู้สึกเจ็บที่มีอยู่แล้วทวีคูณขึ้นอีกทันทีที่ร่างสูงเริ่มขยับตัว


"อ่า.. ครั้งแรกของนาย.. อืมมม.." ซอกจินครางต่ำอยู่ในลำคออย่างพอใจ ท่อนล่างเคลื่อนไหวอย่างสม่ำเสมอ คงที่แรงกระแทกให้เท่ากันในทุกๆครั้งที่ส่งแกนกายตัวเองเข้าไป


"อึก!! ฮึก มะ ม พ..พอ พอแล้ว ฮึก!"


"ผ่อนคลายหน่อย เกร็งอย่างนี้ ฉันก็เจ็บไปด้วยนะ" ช่องทางหลังที่บีบรัดท่อนเนื้ออุ่นอย่างแรงทำให้รู้สึกเจ็บอยู่ไม่น้อย แต่ความรู้สึกดีที่มีนั้น มันมากกว่า


"ไม่.. ไม่เอา เจ็บ!! เอาออกไป!"


"ไหนบอกมาสิ มาทำอะไรลับๆล่อๆที่ลิ้นชักของฉัน..?" เมื่อร่างเล็กไม่ยอมคลายอาการเกร็ง ร่างสูงจึงต้องเบี่ยงเบนประเด็นความสนใจไปจากคนตัวเล็กแทนโดยที่สะโพกช่วงล่างก็ยังคงทำหน้าที่อย่างไม่มีบกพร่อง


"บะ บอกไปแล้ว.. อึก!!"


"อืมมม.." ร่างสูงเพิ่มแรงกระแทกเข้าไปเล็กน้อย


"พอ.. อ๊ะ!! พอสักที ฮืออ" ร่างสูงไม่สนใจเสียงอ้อนวอนนั่น ทั้งยังเพิ่มแรงส่งแก่นกายตัวเองเข้าไปอีก


"ฉันไม่พอใจกับคำตอบของนาย.." ร่างสูงพูดพร้อมกับเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นอีกนิด ด้วยความรัดแน่นทำให้ความเสียวซ่านยิ่งมีมากขึ้นไปอีก


"อึก! อ๊ะ!! อ๊ะ!!" แรงเสียดสีทางด้านหลังรุนแรงจนแทบจะทนไม่ไหว ร่างเล็กรู้สึกหัวสมองขาวโพลน เริ่มจะหมดแรงพูดตอบโต้คนตรงหน้าเข้าไปทุกที "ห..หา อึก!!"


"ใกล้แล้ว.. อื้มม ใกล้แล้ว" ร่างสูงที่รู้สึกใกล้จะปลดปล่อยพึมพำเบาๆแล้วเร่งทุกอย่างให้รุนแรงขึ้นหวังจะไปแตะสวรรค์ให้เร็วที่สุด โดยไม่ได้สนใจคำตอบที่คนใต้ร่างพูดแผ่วเบาก่อนจะชิงหมดสติไป


"เจ็บขะ ข้อมือ ล.. หายา.. มา..ทา.."



"อาาาา.." ซอกจินครางหวิวหลังส่งตัวเองไปแตะสวรรค์เรียบร้อยแล้ว ฉีดน้ำรักขาวขุ่นของตัวเองเข้าไปในโพรงอุ่นก่อนจะค้างไว้สักพัก แล้วค่อยถอนออก พลางมองไปที่ใบหน้าหวานที่ตอนนี้หมดสติไปแล้ว


เมื่อกี้..?




__________________

 พออ่านได้มั้ยฮะ

กลับไปเม้นให้ด้วยน้าาา จิ้มม!!


http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1452417&chapter=8